"We maken het allemaal wel eens mee, een evident onzinnige reactie op onze bijdrage op een sociaal netwerk of website. Wat te doen? Als je reageert, dan doe je het in elk geval niet voor diegene die de desbetreffende evident onzinnige reactie geplaatst heeft. Hij of zij liet met zijn of haar onzin reactie immers al zien niet voor rede vatbaar te zijn. Reageren naar hem of haar is dan ook echt parels voor de zwijnen. Maar de meelezers dan? Zou je niet voor hen reageren? Welnu, bedenk dat er in het geval van een evidente onzin reactie twee soorten meelezers zijn. Zij die doorhebben dat het om een evidente onzin reactie gaat en zij voor wie dat niet zo is. Voor de eerste groep hoef je alvast niet te reageren. Ze weten immers dat de reactie echt onzinnig is. Voor de tweede groep hoef je evenmin te reageren. Wie namelijk niet doorheeft dat een daadwerkelijk evidente onzin reactie onzin is, zal door een aanvullende reactie van jou echt niet op een ander spoor gezet worden. Kortom, niet reageren dus. Dat is de enige juiste beslissing. Maar ja, het vlees is soms zwak. En dus reageren we alsnog. Onverstandig."

Jonathan zei

“Het grote punt is, Emanuel, dat alle 'argumenten' voor Godsbestaan die je aanstipt in je stuk, eigenlijk varianten zijn op de aloude God van de Gaten theorie. Weten we iets als mensheid (nog) niet te verklaren, dan poneren we maar weer een metafysisch, altijd bestaand, algoed en almachtig, bewust wezen als verklaring. De geschiedenis heeft echter al talloze malen laten zien dat dit (dat poneren) een misvatting bleek.”

“Beste Jonathan,

Geen van de argumenten voor het bestaan van God die ik noem, kunnen worden gekarakteriseerd als God van de gaten argumenten. Ik ga dit hier niet voor alle argumenten toelichten. In plaats daarvan behandel ik slechts één voorbeeld. Neem het Kalam argument. Dit argument bestaat uit twee premissen. De eerste luidt dat alles wat begint te bestaan een ontstaansoorzaak heeft. Dit is een metafysische premisse waarvoor uitstekende gronden bestaan. Met een God van de gaten heeft deze premisse dan ook niets te maken. De tweede premisse luidt dat de kosmos is begonnen te bestaan. Dit is een natuurwetenschappelijke premisse waarvoor zoals bekend eveneens uitstekende ondersteuning bestaat. Ook hier is geen sprake van een God van de gaten benadering. De conclusie dat God bestaat wordt vervolgens uit deze premissen afgeleid door gebruik te maken van een 'Inference to the Best Explanation'. Ook daar kom je dus geen God van de gaten methodologie tegen. Kortom, het Kalam argument is alles behalve een God van de gaten argument. En hetzelfde geldt dus voor de overige Godsargumenten.

Groet,
Emanuel”

Remco zei

“Emanuel, geloof jij in engelen en duivels?

Je zegt dat geloof in God "volstrekt onvergelijkbaar" is met het geloof in kabouters en feeën, maar voor de gemiddelde gelovige hoort bij het begrip "God" toch echt een complete wereld die moeilijk te onderscheiden is van de sprookjeswereld, ook qua bewijsvoering. Je meent dat er wel een paar kabouters en feeën ontdekt zouden zijn als ze echt zouden bestaan. Maar in de oudheid werden kabouters net zo vaak gesignaleerd door heidenen als Moeder Maria vandaag de dag door katholieken.

En waarom zou het Spaghetti-monster niet vergeleken mogen worden met de Christelijke of Islamitische God? Ook het Spaghetti-monster zou de wereld hebben geschapen, begrijp ik van Wikipedia.”

“Beste Remco,

Laat ik ingaan op de enige redelijke opmerking die ik in je eerste reactie tegenkom, namelijk die over het vliegende spaghetti monster. Een vliegend spaghetti monster is een wezen dat kan vliegen en dat uit spaghetti bestaat. Kortom, we hebben het hier over een materieel wezen in ruimte en tijd. Spaghetti is immers materieel van aard en bestaat in ruimte en tijd. Maar dan is het incoherent om te beweren dat zo'n wezen de wereld en dus ook de ruimte-tijd zelf geschapen heeft. Daarnaast zijn er uitstekende argumenten voor het bestaan van God. Een goed argument voor het bestaan van een vliegend spaghetti monster ben ik echter nog nooit tegengekomen. En ik weet zeker jij ook niet.

Groet,
Emanuel”

"[E]r is een heleboel bewijs dat natuurlijke selectie niet zeer goed is in het uitkiezen van juiste overtuigingen, vooral wetenschappelijke. Natuurlijke selectie heeft onze hersenen gevormd om verhalen met ontknopingen te zoeken. Het resultaat was… de grootste belemmering voor het vinden van de waarheid over de realiteit. De moeilijkheid, die zelfs atheïsten hebben, in het begrijpen en aanvaarden van de juiste antwoorden op pertinente vragen toont hoe diepgaand natuurlijke selectie, ware overtuigingen over de realiteit geblokkeerd heeft. Natuurlijke selectie selecteert soms voor verkeerde overtuigingen en soms zelfs tegen de verwerving van juiste overtuigingen. Het selecteert soms voor normen die we verwerpen als zijnde moreel verkeerd. Daarom kan het geen betrouwbaar proces zijn om ons te voorzien van de morele overtuigingen die wij als correct achten.”[53]

Alex Rosenberg

“Nu is het probleem misschien niet duidelijk voor Rosenberg, maar ik hoop dat het klaar en duidelijk is voor alle anderen: Als ‘natuurlijke selectie niet erg goed is om ware overtuigingen uit te kiezen, vooral wetenschappelijke,’ en inderdaad als het ‘soms selecteert voor verkeerde overtuigingen en soms zelfs selecteert tegen de verwerving van juiste overtuigingen,’ zodat het ‘geen proces kan zijn dat betrouwbaar is om ons te voorzien van correcte morele overtuigingen,’ hoe kunnen we dan überhaupt vertrouwen hebben dat de wetenschap en het sciëntisme juist zijn?

Rosenberg zal de eerste zijn om je te vertellen, dat zijn brein en de breinen van elke wetenschapper gevormd zijn door natuurlijke selectie, en dit niet minder dan de breinen van alle religieuze gelovigen. Hij zal er zelf op aandringen dat in het beoefenen van filosofie en wetenschap, hij en de wetenschappers slechts gebruik maken van de magere capaciteiten die natuurlijke selectie aan onze hersenen toebedeeld heeft. Dus als deze capaciteiten ons waarschijnlijk van het rechte pad lieten afdwalen voor wat betreft religie, moraliteit, vrije wil, het zelf, bewustzijn, betekenis, etc., hoe kunnen we dan vertrouwen dat ze ons niet opnieuw doen afdwalen, als we wetenschappelijke theorieën ontwikkelen en testen en filosofische boeken schrijven om het sciëntisme te verdedigen? Welke niet-circulaire reden kan gegeven worden om te veronderstellen dat observatie, experimenten, wiskundige modellen, etc. ons echt betrouwbare informatie over de wereld verstrekken en niet bedrieglijke? Rosenbergs enige antwoord is zijn boer-met-kiespijn-grijns die hij laat zien op de stofomslag van zijn boek.”[52]

Edward Feser

"Het `Evolutionaire Argument Tegen het Naturalisme´ begint met de bemerking dat gedrag, bevorderlijk voor reproductief succes, door natuurlijke selectie bevoordeeld zal worden. Dergelijk gedrag zou men in verband kunnen brengen met ware overtuigingen, maar dat kan evengoed ook niet; het is zeker mogelijk dat adaptief gedrag het gevolg is van overtuigingen die verkeerd zijn. In dat geval,... zou een bepaalde individuele overtuiging een 50-50 kans hebben om waar te zijn. En de kans dat wij meer ware overtuigingen zullen hebben als verkeerde, waardoor onze cognitieve vermogens betrouwbaarder zouden zijn, is dan inderdaad zeer klein.

“Als evolutie slechts een deel is van het verhaal van de oorsprong van onze cognitieve vermogens, dan is dit niet noodzakelijk een probleem. Bijvoorbeeld, als er een God is die ervoor zorgt dat, de neurologische processen gegenereerd door natuurlijke selectie, in het algemeen overeenstemmen met ware overtuigingen, dan zullen onze cognitieve vermogens betrouwbaar zijn. Maar stel dat natuurlijke selectie `the only game in town´ is, zoals het naturalisme beweert. Dan zijn onze cognitieve vermogens voor zover wij weten niet betrouwbaar. Zij kunnen betrouwbaar zijn, maar we zullen geen enkele reden hebben om te geloven dat ze dat zijn... Nu volgt daaruit dat we ook een goede reden hebben om te twijfelen aan de overtuigingen die gegenereerd worden door deze faculteiten. Voor de naturalist, zal dat onder meer het geloof in het naturalisme zijn. Naturalisme, dan, wanneer het wordt samengevoegd met evolutie, is zelfweerleggend. Evolutie, concludeert Plantinga, wordt dus beter geïnterpreteerd binnen een niet-naturalistisch kader.”[51]

Edward Feser

"Laat ons nu de praktische aspecten van de leer van Luther bekijken. Hij werd vaak door zijn vrienden om advies gevraagd in morele kwesties. Enkele vrienden van hem zaten erg in de knoop door bepaalde verleidingen en zij wensten te weten wat het beste middel was om de onrust van hun ziel te overkomen. Een van hen was Jerome Weller, een oud-leerling van Luther en een van de tafelgenoten die notities nam voor de 'Tisch-Reden.' Deze jonge man werd lange tijd door zware gewetensvroegingen geplaagd en was niet in staat om met het nieuwe Evangelie van Luther die gewetensvroeging de kop in te drukken, die hem bijna tot wanhoop dreef. Toen hij om raad vroeg stuurde Luther hem het volgende merkwaardige antwoord:"

Mgr. Patrick F. O’Hare

"Arme Jerome Weller, wat heb jij last van verleidingen; zij moeten overwonnen worden. Wanneer de duivel komt om je te verleiden en te treiteren met dit soort gedachten, zoek onmiddelijk het gesprek op, drink meer, wees vrolijk en speels en geniet zelfs een beetje van de zonde uit haat tegen het kwaad en om hem te kwellen, zodat hij ons geen ruimte geeft om ons overijverig te maken over de kleinste onnozeliteiten; anders worden we verslagen als we te gevoelig ons in acht nemen voor de zonde. Als de duivel tegen je zegt, 'Wil je niet stoppen met drinken, antwoord hem: Ik zal des te meer drinken omdat jij het mij verbiedt; Ik zal grote teugen nemen in de naam en voor de eer van Jezus Christus. 'Volg mij na ... Oh, dat ik de zonde maar in een beter daglicht kon stellen, om zo de duivel te bespotten en hem te laten zien dat ik geen zonde erken en me niet bewust ben van een enkele te begaan! Ik zeg je, we moeten allemaal de Tien Geboden, waarmee de duivel ons zo sterk verleidt en plaagt, uit ons zicht en uit onze gedachten zetten."

Maarten Luther

"Hier hebben we een karakteristiek voorbeeld van Luthers merkwaardig ascetisme en verbazingwekkend liberalisme. Hoe verschillend is dit alles, als we dit vergelijken met wat Christus en Zijn Kerk verkondigen voor de verzoening van de zonde en het voorkomen van haar herhaling. Volgens deze, zijn we verplicht om de wanordelijke tendensen van het hart te weerstaan en te kruisigen met al haar onmatige verlangens. Als Luther een echte vriend van Weller zou geweest zijn, en een ware meester van het geestelijk leven, waarom heeft hij hem dan niet de raad om de zonde te vermijden en een intiemere vereniging met God te cultiveren, door gebed, boetedoening, en het ontvangen van de sacramenten?"

Mgr. Patrick F. O’Hare

"Als we de Geboden enige invloed op ons geweten toestaan, worden zij de mantel van alle kwaad, ketterijen en godslasteringen."

"Als Mozes zou proberen je te intimideren met zijn domme Tien Geboden, zeg hem rechtuit: jaag jezelf naar de joden."

"Zo weinig als men in staat is om de bergen te verzetten, om te vliegen met de vogels (Mist und Ham halten), om nieuwe sterren te maken of de eigen neus af te bijten, zo weinig kan men ontsnappen aan de onkuisheid."

"Het zijn dwazen die proberen om verleidingen te overkomen (verleidingen van ontucht) door vasten, gebed en kastijding. Omdat dergelijke verleidingen en immorele aanvallen gemakkelijk te overwinnen zijn wanneer er tal van meisjes en vrouwen zijn.”

Maarten Luther

"Als je de wereld wil hervormen: hervorm uzelf, anders zullen uw inspanningen tevergeefs zijn."

"Één enkele zonde te hebben voorkomen is voldoende beloning voor het werk en de inspanningen van een heel leven."

Ignatius van Loyola

“Wend je onmiddellijk af van alle verleidingen en verlokkingen die de zinnelijke lust op het oog hebben! Dit kwaad dringt namelijk onopvallend in de ziel binnen: het begint nietig en ontwikkeld zich dan tot on-heimelijke proporties. Het is altijd beter om het kwaad te ontvluchten, dan om achteraf genezing te moeten zoeken.”

"Heb geduld met alles, maar heb vooral geduld met jezelf. Laat de moed niet zakken wanneer je je eigen onvolmaaktheden ziet, maar probeer er meteen aan te werken, doe elke dag deze inspanning opnieuw."

Franciscus van Sales

"Niemand wordt als atheïst geboren, net zomin wordt men geboren als scepticus, dat wil zeggen, iemand die twijfelt aan de mogelijkheid ooit de waarheid te kunnen ontdekken. Deze houdingen zijn aangeleerd en worden minder door de manier waarop men denkt veroorzaakt, dan door de manier waarop men leeft. Als we niet leven zoals we denken, dan zullen we al snel beginnen denken zoals we leven. We passen onze levensfilosofie aan onze acties aan, en dat is slecht."[50]

Fulton J. Sheen

“Het materialisme is een gevaarlijke ziekte die het menselijke verstand aantast, in alle landen; maar men moet het vooral vrezen in een democratisch volk, omdat het op schitterende manier te combineren valt, met de meest voorkomende zonde van het hart, in dit volk. Democratie begunstigt de smaak voor materiele geneugten. Deze smaak, als ze te buitensporig wordt, beweegt mensen ertoe om te geloven dat alles slechts materie is; en materialisme op haar beurt, brengt hen ertoe om zich te richten op deze geneugten met een waanzinnige vurigheid. Dat is de fatale cyclus waarin democratische staten worden gebracht. Het is goed voor hen om het gevaar te zien, en zich op tijd te bedwingen.”[49]

Alexis de Tocqueville

“Nog nooit werd er zoveel gepredikt, geargumenteerd, of was er
zulk een golf van geleerde apologetiektraktaten als in onze dagen, en niettegenstaande dit gegeven, is het geloof, althans voor wat het grootste deel van de getrouwe gelovigen betreft,
nog nooit zo dood geweest. Degenen wier taak het is om te onderrichten lijken vaak in de akte van geloof, alleen maar een daad te zien van het intellect; maar feitelijk gezien speelt de wil hierin ook een grote rol. Ze vergeten dat het geloof een bovennatuurlijke gave is, en dat er een diepe kloof is tussen het alleen maar erkennen van de geloofwaardigheid [van het geloof] en het maken van een duidelijke akte van geloof. Deze kloof kan alleen overbrugd worden door God, samen met de wil van degene die wordt geïnstrueerd: maar het Goddelijke licht dat wordt gereflecteerd door de heiligheid van de instructeur is van immense hulp bij het vervullen van deze taak.”[48]

Jean-Baptiste Chautard

“Een bekeringsijver die niet zacht en menslievend is komt voort uit een naastenliefde, die niet echt is.”[47]

Franciscus van Sales

“Wanneer we de term vrije wil gebruiken, bedoelen we de zogenaamde libertaire vrijheid (libertarian freedom): De opgegeven keuzes zijn A en B en ik kan letterlijk kiezen tussen één van beide. Geen enkele omstandigheid is voldoende bepalend om mijn keuze te determineren. De keuze is aan mij, en als ik A of B kies, zou ik het ook anders gedaan kunnen hebben. Ik handel als een agent, die de uiteindelijke oorzaak is van zijn eigen daden.”[46]

J. P. Moreland

“In de eerste experimenten van Libet kregen mensen de opdracht om op een knop te duwen met één vinger, terwijl Benjamin Libet hun hersenactiviteit controleerde. Libet ontdekte dat voorafgaand aan het bewust worden van de beslissing om op de knop te drukken, in het brein van de testpersoon al een signaal plaatsgevonden had, die resulteerde in het bewegen van zijn vinger. Dus de volgorde van de gebeurtenissen is: (1) Er ontstaat een hersenensignaal ongeveer 550 milliseconden vóór het bewegen van de vinger. (2) De testpersoon is zich bewust van zijn besluit om zijn vinger te bewegen ongeveer 200 milliseconden voor zijn vinger zich effectief verplaatst. (3) De vinger van de persoon beweegt.”[45]

William Lane Craig

“Er is geen consensus over de interpretatie of de betekenis van de resultaten van Libet. Sterker nog, zijn resultaten zijn een kwestie van aanzienlijke controverse. Zoals je je wel kunt voorstellen, hebben sommige denkers deze resultaten gebruikt als bewijs voor determinisme en zelfs materialisme….

In een tweede experiment, ontdekte Libet dat zelfs na het moment dat de hersenen het signaal hadden afgevuurd en de testpersonen op de hoogte waren van hun beslissing om op de knop te drukken, de testpersonen nog steeds de mogelijkheid hadden behouden om een veto tegen hun beslissing te stellen en zich te onthouden van het drukken op de knop! (gearceerde gebied op de voorstelling)

Als ik wat langer over de resultaten van Libet had nagedacht, viel het me op, dat de resultaten precies diegene waren die een dualist-interactionist zou hebben verwacht. De ziel (of geest) handelt niet onafhankelijk van de hersenen; in plaats daarvan, zoals de Nobelprijswinnaar neuroloog Sir John Eccles zei, maakt de geest gebruik van de hersenen als een instrument om na te denken. Dus, natuurlijk zullen de beslissingen van de ziel niet gelijktijdig lopen met het bewuste ervaren van die beslissingen. Hoe zou het ook anders kunnen? Gezien de afhankelijkheid van de ziel ten aanzien van de hersenen als een instrument van het denken, en de eindige snelheid die de transmissie van neurologische signalen heeft, is er natuurlijk een tijdsverschil tussen de beslissingen van de geest en het bewust zijn van die beslissingen. Omdat neurologische processen een eindige snelheid hebben, zal het dus vanzelfsprekend tijd kosten voordat de beslissing van de geest in het bewustzijn komt. Dit is precies wat we zouden moeten verwachten in een dualistische-interactionistische visie.”[44]

William Lane Craig

“Voor het maken van een weloverwogen beslissing, moet het ‘eigen ik’ vooraf bewust zijn van de voor de beslissing relevante feiten, en dit moet voorafgaan aan het maken van die beslissing; maar. . . het ‘eigen ik’ moet zich dan ook niet bewust zijn van het maken van een bepaalde beslissing, precies op hetzelfde moment dat het die beslissing maakt.  
Het bewust zijn dat een stand van zaken P het geval is komt altijd iets later dan het actuele feit dat P het geval is. Het is echt niet verwonderlijk, dat het bewustzijn bij het maken van een beslissing, geen uitzondering is op deze algemene regel, die te wijten is aan de afhankelijkheid van het bewustzijn ten aanzien van onze neurofysiologie.”[43]

Uwe Meixner

“Libet's experimenten. . . tonen aan. . . dat we onbewuste beslissingen nemen. . . voor we ervan bewust worden dat we ze gemaakt hebben. Ik betwijfel dat iemand die een vallend voorwerp heeft opgevangen, voordat hij zich realiseerde wat hij aan het doen was, verbaasd zou zijn, en ik betwijfel of iemand dit soort ervaring zou serieus nemen als bewijs dat. . . bewustzijn niet nodig is voor . . . bewuste besluitvorming (ook Libet zelf niet, overigens).”[42]

Massimo Pigliucci (Atheïst)

“Als wat hij (de determinist) zegt waar is, dan zegt hij dat ​​alleen maar omdat dit het resultaat is van zijn erfelijkheid en milieu, en niets anders. Hij houdt vast aan zijn deterministische standpunten niet omdat ze waar zijn, maar omdat hij onderhevig is aan die en die stimuli…. Determinisme, kan daarom niet waar zijn, want als het waar is, kunnen we de argumenten van de deterministen niet zien als echte argumenten, maar alleen als geconditioneerde reflexen. Hun verklaringen kunnen niet beschouwd worden, als beweringen die de waarheid als doel hebben, maar alleen als manieren om ons te doen reageren op een bepaalde manier die zij wenselijk vinden.”[41]

John Randolph Lucas

“Determinisme is zelf-weerleggend. Als mijn mentale processen volledig worden gedetermineerd, ben ik helemaal gedetermineerd, om ofwel het determinisme te aanvaarden of te verwerpen. Maar als de enige reden voor het aannemen of niet aannemen van iets, het feit is dat ik causaal gedetermineerd ben om het te geloven, heb ik geen grond om aan te nemen dat mijn oordeel waar of onwaar is.”[40]

J.P. Moreland

“Redeneren veronderstelt de macht om je gedachten te beheersen, te weerstaan ​​aan de neiging om overal associaties te maken, om je oordeel op te schorten tot je het redelijk kunt beargumenteren. Het impliceert vrijheid, dus. In een geest die wordt bestuurd door haar hersentoestanden, … , is er geen redeneren, maar slechts een opeenvolging van de ene staat op de andere. Er is geen deductie van oorzaken, maar alleen de productie van oorzaken. Geen enkel geloof heeft enige logisch voordeel boven gelijk welk ander, omdat logica niet meer mogelijk is.”[39]

Borden Parker Bowne

“Nooit heeft men mij kunnen overtuigen dat de zielen slechts zo lang leven als ze in sterfelijke lichamen wonen,... . Ook niet dat de ziel zonder intelligentie is wanneer zij uit het lichaam dat alle denkkracht mist, ontkomen is. Veeleer houd ik het erop dat de ziel, als zij bevrijd van elk toevoegsel van het lichaam voor het eerst volmaakt en puur zichzelf is, dan eindelijk pas wijs is…. Ik heb geen spijt geleefd te hebben, omdat ik zo geleefd heb dat ik meen niet voor niets te zijn geboren. Ik ga uit het leven weg als vanuit een herberg, niet als vanuit een huis, want de natuur gaf ons een onderkomen tot tijdelijk verblijf, niet als vaste woonplaats. Dat zal een feestdag zijn, wanneer ik op weg zal gaan naar die hemelse ontmoeting, die bijeenkomst van zielen, en zal vertrekken uit deze ongeordende mensenwereld.”[38]

Marcus Tullius Cicero

“Het universele gelijkheidsdenken, waaruit de idealen zijn voortgekomen van vrijheid en samenleven in solidariteit, de autonomie van het leven en emancipatie, het morele besef van een individu, mensenrechten en democratie, is de nalatenschap van de joodse ethiek van rechtvaardigheid en de christelijke ethiek van de liefde. Grotendeels ongewijzigd is deze erfenis het onderwerp geweest van voortdurende kritische toe-eigening en herinterpretatie. Tot op heden is er geen alternatief voor. Nu we voor de uitdagingen staan van een post-nationale wereld, grijpen we terug op de inhoud van dit erfgoed. Al het andere is niets meer dan vruchteloos postmodern gepraat.”[37]

Jurgen Habermas

“In de eerste, autobiografische hoofdstukken van ‘Het lichaam, het leven en het lijden beschrijft Michel Onfray hoe bij zijn levenspartner borstkanker wordt geconstateerd. Opnieuw wordt hij hardhandig met de vergankelijk geconfronteerd. En opnieuw, meer dan ooit, reageert hij met een hartstochtelijke verdediging van het leven en het recht daarop, en met een felle aanval op alles wat de waardigheid van de mens aantast. Dit brengt hem tot zijn radicaal libertaire bio-ethiek waarmee hij ingaat tegen de christelijke regels maar ook tegen tal van verboden die zijn vastgelegd in de wetteksten van de Franse staat. Zo pleit hij voor het gebruik van embryo’s voor onderzoek met therapeutische oogmerken, voor vasectomie (waarbij de zaadleiders van de man worden doorgesneden), voor het gebruik van kunstmatige voortplanting door lesbische koppels, voor het klonen als we daarmee mensen kunnen genezen, voor een beroep op draagmoeders, voor abortus, voor euthanasie en zelfs voor bepaalde vormen van eugenetica. Allemaal ethisch gevoelige zaken die soms de wenkbrauwen doen fronsen, maar de auteur hamert bladzijde na bladzijde op het recht van de mens om het lijden met zoveel mogelijk beschikbare middelen te bestrijden. ‘Liever goed sterven dan slecht leven. Genieten van een vrijwillige dood en niet gebukt gaan onder een leven dat je in het ziekbed moet slijten. Vrijheid bij de keuze voor Thanatos tegen de afhankelijkheid van een lichaam dat geheel aan verval ten prooi is.’ Dat is de essentie van de filosofie van Michel Onfray en ook de mijne.”[36]

Dirk Verhofstadt

Wee hun die het kwade goed noemen en het goede kwaad, 
die van het duister licht maken en van het licht duisternis, 
van bitter zoet en van zoet bitter.

Jesaiah 5:20

“Het is onmogelijk om het algemeen welzijn te bevorderen zonder het recht op leven te erkennen en te verdedigen, waarop alle andere onvervreemdbare rechten van het individu stoelen, en waaruit zij zich ontwikkelen. Een samenleving kan geen solide basis hebben wanneer zij enerzijds waarden zoals de waardigheid van de persoon, recht en vrede onderschrijft, maar radicaal tegengesteld handelt door allerlei vormen van minachting en aantasting van het menselijk leven toe te laten of te dulden, vooral waar het zwak of gemarginaliseerd is. Alleen eerbied voor het leven kan de grondslag en de garantie vormen voor de kostbaarste en noodzakelijkste goederen van de samenleving, zoals democratie en vrede. Er kan geen echte democratie zijn zonder een erkenning van de waardigheid van iedere persoon en zonder eerbiediging van zijn rechten. Ook kan er geen echte vrede zijn, tenzij het leven wordt verdedigd en bevorderd.”[Evangelium Vitae, s.101]

Johannes Paulus II

"Ik wil dat het atheïsme waar is en ik word ongemakkelijk van het feit, dat sommige van de meest intelligente en goed geïnformeerde mensen die ik ken, gelovigen zijn. Het is niet alleen dat ik niet in God geloof en, natuurlijk, hoop dat ik gelijk heb in mijn overtuiging. Het is dat ik hoop dat er geen God is! Ik wil niet dat er een God is; Ik wil niet dat het universum zo is. Mijn gok is dat dit kosmische autoriteitsprobleem geen zeldzame aandoening is, en dat het verantwoordelijk is voor een groot deel van het sciëntisme en het reductionisme van onze tijd. Een van de tendensen die het ondersteunt, is het belachelijk overmatig gebruik van evolutionaire biologie om alles over het menselijk leven, met inbegrip van alles over de menselijke geest, te verklaren"[35]

Thomas Nagel

“De filosoof die geen betekenis in de wereld vindt, is niet uitsluitend bezig met een probleem van pure metafysica. Hij spant zich ook in om te bewijzen dat er geen geldige reden is, waarom hij persoonlijk niet zou mogen doen wat hij wil, of waarom zijn vrienden, de politieke macht niet naar zich toe zouden mogen trekken en regeren op de manier die zij het meest voordelig vinden voor zichzelf. De vrijwillige, in tegenstelling tot de intellectuele redenen voor het vasthouden aan de doctrines van het materialisme, kan bijvoorbeeld overwegend van erotische aard zijn, zoals ze het geval waren bij La Mettrie, of overwegend politiek zoals ze het geval waren bij Karl Marx.”[34]

Aldous Huxley

“Onze bereidheid om wetenschappelijke uitspraken te aanvaarden die tegen het gezonde verstand ingaan, is de sleutel om te begrijpen hoe het echte gevecht tussen de wetenschap en het bovennatuurlijke gebeurt. Wij trekken de kant van de wetenschap niettegenstaande de ondubbelzinnige absurditeit van sommige van haar constructies, niettegenstaande haar falen om de vele buitengewone beloften van gezondheid en leven te vervullen, niettegenstaande de tolerantie van de wetenschappelijke gemeenschap voor on-gestaafde verhaaltjes, omdat we een a-priori verbintenis hebben, die ons verplicht tot het materialisme. Het is niet zo dat de methodes en instellingen van de wetenschap ons op enige wijze verplichten, om een materiele verklaring van de waarneembare wereld te accepteren, maar juist het tegendeel, dat we ons verpacht hebben aan onze a-priori voorkeur voor materiele oorzaken. Een voorkeur die er ons toe brengt om een manier van onderzoeken en een verzameling van concepten te scheppen, die materiele verklaringen voortbrengen, het maakt niet uit hoe sterk het tegen de intuïtie indruist, en hoe verwarrend het voor de niet ingewijden is. Het materialisme is namelijk onaantastbaar, we kunnen geen Goddelijke voet in de deur toelaten.”[33]

Richard C. Lewontin

“In het hart van het atheïsme bevindt zich een aantrekkelijk uitgangspunt: ‘Mijn wil geschiede, niet de jouwe.’ Als het atheïsme waar is, en er is geen God, dan gaat alles echt alleen maar over mij, en wat ik wil en wat ik kan krijgen.
Geen wonder dat het zo’n snaar raakt in onze  met-zichzelf-geobsedeerde-cultuur.
Voel met je vinger aan de pols van de moderne cultuur: ‘mij, mij, mij’ bonst het.
Advertenties vertellen me: ‘Verwen uzelf! Je verdient het!’ Ik kan mijn lunch kopen en mijn koffie gemaakt hebben op mijn manier. ‘Ik sla een tijdschrift open, of surf naar de bestsellerslijst, om tien eenvoudige tips te vinden over hoe ik kan hebben wat ik wil, hier en op dit moment.
Samengevat: het is zelfzuchtigheid. Maar de draai die eraan wordt gegeven in onze post-christelijke cultuur, is dat dit zelfactualisatie is, je lot zelf in handen nemen. Er wordt ons verteld om onze harten te volgen, onze diepste verlangens te zoeken, te doen wat goed voelt. Inderdaad, als het atheïsme waar is, is er geen ultiem doel van het leven, dus kunnen best gaan voor genotzucht, hetzij door hedonisme of via het construeren van een eigen ‘betekenis’ in het leven.”[32]

Holly Orday