Bijsluiter bij de Godsbewijzen

Bijsluiter bij de godsbewijzen.

1. Het bestaan van God is in ons hedendaagse, moderne en verlichte tijdperk toch niet meer relevant?
2. Bestaat er geen groot conflict tussen het christelijk geloof en de wetenschap?
3. Bestaat er dan geen conflict tussen bepaalde Bijbelverzen en de wetenschap?
4. Geloof en verstand zijn toch in conflict? Kijk naar de middeleeuwen!
5. De Rooms katholieke Kerk heeft toch wetenschappers op de brandstapel gezet, zoals Galileo?
6. Is God geen gat in onze kennis die de wetenschap ooit zal opvullen?
7. Sluit de evolutietheorie God niet uit?
8. Maar in de Bijbel staat toch dat God alles in 6 maal 24 uur heeft geschapen?

1. Het bestaan van God is in ons hedendaagse, moderne en verlichte tijdperk toch niet meer relevant?

“Wat iemand over God gelooft, heeft invloed op al het andere wat hij gelooft. Toen men Mortimer Adler vroeg waarom het hoofdstuk ‘God’ in de serie Great Books of the Western World (die hij samenstelde) het langste was van allemaal, merkte hij scherpzinnig op dat het onderwerp ‘God’ meer implicaties heeft dan enig ander onderwerp. De vijf belangrijkste vragen in het leven zijn de volgende:

1.      Oorsprong: waar komen we vandaan?

2.      Identiteit: wie zijn we?

3.      Zin: waarom zijn we hier?

4.      Moraal: hoe moeten we leven?

5.      Bestemming: waar gaan we naartoe?

De antwoorden op deze vragen zijn afhankelijk van het bestaan van God. Als God bestaat, heeft je leven uiteindelijk zin en een doel. Als je leven echt een doel heeft, is er ook echt een goede en een verkeerde manier om het te leiden. De keuzes die je nu maakt, hebben niet alleen nu gevolgen, maar ook in de eeuwigheid. Als er echter geen God is, is je leven uiteindelijk zonder zin. Omdat je leven geen blijvend doel heeft, is er ook geen goede of verkeerde manier om het te leven. En het maakt niet uit hoe je leeft of wat je gelooft, je bestemming is stof.”[51]

Frank Turek

De meeste intellectuele atheïsten (je hebt heel wat anti-intellectuele), zoals de filosoof Arif Ahmed, erkennen dat het bestaan van God een onzinnig groot verschil maakt voor ons leven.

“We discussiëren hier waarschijnlijk over de belangrijkste vraag die iedereen van ons ooit zal stellen in zijn leven. Als God bestaat, dan moeten jij en ik onze levens veranderen.”[52]

Arif Ahmed

2. Bestaat er geen groot conflict tussen het christelijk geloof en de wetenschap?

"De gedachte dat er een conflict bestaat tussen wetenschap en geloof is een laatmoderne mythe, zorgvuldig gecultiveerd door hen die graag de suggestie wekken dat Godsgeloof irrationeel is. Geen enkel wetenschappelijk resultaat is namelijk in strijd met de overtuiging dat God bestaat en de wereld schiep. Hetzelfde geldt voor alle overige kernovertuigingen van bijvoorbeeld het christendom."

"Er is zelfs een diepe harmonie tussen wetenschap en Godsgeloof. Zo zijn veel rationele argumenten voor het bestaan van een persoonlijke schepper deels gebaseerd op premissen die juist ontleend zijn aan wetenschap. Denk bijvoorbeeld aan het bestaan van universele en stabiele natuurwetten, het inzicht dat de kosmos een absoluut begin heeft gehad, de opmerkelijke elegantie en effectiviteit van wiskunde als beschrijvingstaal van het universum, en de opvallende fine-tuning van de kosmos."[53]

Emanuel Rutten

Zie ook `Christianity: A Cause of Modern Science?´ en `The Church Opposes Science: The Myth of Catholic Irrationality´. en de wikipedia pagina 'List of Jesuit scientists'.

James M. Tour wordt gezien als één van de 50 meest invloedrijke wetenschappers ter wereld en zegt het volgende over de conflicthypothese:

"Ik bouw molecules voor de kost en ik kan je niet beginnen vertellen hoe moeilijk dit werk is. Ik sta in ontzag voor God, voor wat hij gedaan heeft door zijn schepping. Alleen een groentje, die niets van wetenschap afweet, zou durven beweren dat wetenschap afdoet aan het geloof [in God]. Als je echt goed wetenschap studeert, zal het je dichter brengen bij God."[54]

James M. Tour

Historisch gezien houdt de bewering natuurlijk ook geen steek, de mythe blijft echter bestaan, omdat atheïsten hebben ontdekt dat ze met deze mythe, bij een ongeïnformeerd publiek, heel wat retorische punten kunnen scoren.

“Het belangrijkste doel van alle onderzoeken van de externe wereld moet zijn om de rationele orde die haar door God is opgelegd, en die Hij aan ons geopenbaard, in de taal van de wiskunde te ontdekken.”[55]

Johannes Kepler

“Dit prachtige systeem van zon, planeten en kometen kon alleen uitgaan van de raad en de heerschappij van een intelligent en machtig wezen.”[56]

Isaac Newton

De volgende webpagina geeft nog enkele citaten weer van beroemde wetenschappers over hun Godsgeloof.

3. Bestaat er dan geen conflict tussen bepaalde Bijbelverzen en de wetenschap?

“[D]e Schriften gaan over het geloof. Daarom, zoals ik meerdere malen heb aangegeven, als iemand, die de wijze van het goddelijke spreken niet begrijpt, hierover [over de vorm van de hemel] iets in onze boeken zou vinden, of hierover iets zou horen dat uit onze boeken komt, dat niet in overeenstemming zou lijken met wat hij kent uit de rede en de waarneming, dan is het op geen enkele manier noodzakelijke om dit te aanvaarden om de waarschuwingen, beschrijvingen en voorspellingen van de Schriften te geloven. Om kort te zijn, moet gezegd worden dat onze auteurs wel de waarheid kenden over de hemelen, maar dat de Geest van God, die door hen sprak, dit niet wou leren aan de mensen tenzij het aan hun heil zou bijdragen.”[57]

Augustinus

“First, the truth of Scripture must be held inviolable. Secondly, when there are different ways of explaining a Scriptural text, no particular explanation should be held so rigidly that, if convincing arguments show it to be false, anyone dare to insist that it still is the definitive sense of the text. Otherwise unbelievers will scorn Sacred Scripture, and the way to faith will be closed to them.”[How the Catholic Church built western civilization, p.73]

Thomas Van Aquino

“no real disagreement can exist between the theologian and the scientist provided each keeps within his own limits. . . . If nevertheless there is a disagreement . . . it should be remembered that the sacred writers, or more truly ‘the Spirit of God who spoke through them, did not wish to teach men such truths (as the inner structure of visible objects) which do not help anyone to salvation’; and that, for this reason, rather than trying to provide a scientific exposition of nature, they sometimes describe and treat these matters either in a somewhat figurative language or as the common manner of speech those times required, and indeed still requires nowadays in everyday life, even amongst most learned people.”[Bron]

Leo XII

4. Geloof en verstand zijn toch in conflict? Kijk naar de middeleeuwen!

“Het geloof is niet het tegenovergestelde van de rede. Het tegenovergestelde van het geloof is ongeloof. En de rede is niet het tegenovergestelde van het geloof. Het tegenovergestelde van de rede is irrationaliteit.”[58]

Greg Koukl

“Het idee dat geloof en rede onvermijdelijk met elkaar conflicteren, dankt veel van zijn kracht aan het werk van de negentiende-eeuwse propagandisten Thomas Huxley (1825-1895) en John William Draper (1811-1882). De neerbuigende houding tegenover de Middeleeuwen begon echter al in de zestiende eeuw, toen de humanisten, de intellectuele trendsetters van die tijd, zich als voorvechters van de klassieke Griekse en Romeinse literatuur opwierpen. Ze wezen middeleeuwse kennis af op grond van het feit dat deze omslachtig was geformuleerd en in ‘barbaars’ Latijn was geschreven. En dus hield men op dit materiaal te lezen en te bestuderen.”

"Ondanks de gangbare mening, journalistieke clichés en slecht geïnformeerde historici, heeft onderzoek aangetoond, dat de Middeleeuwen een periode van enorme vooruitgang op het gebied van wetenschap, technologie en cultuur zijn geweest. De christelijke theologie bleek op unieke wijze geschikt om het onderzoek van de natuurlijke wereld aan te moedigen, omdat men geloofde dat deze de schepping van God was. Voordat het gebouw van de moderne wetenschap kon worden opgericht, was er de sterke fundering nodig die in de Middeleeuwen werd gelegd. Zonder de actieve steun van de kerk was dit niet mogelijk geweest."[59]

James Hannam

“[D]e middeleeuwse periode verwekte de universiteit, die met actieve ondersteuning van de paus ontwikkelde… Tussen 1150 en 1500 hadden meer geletterde Europeanen toegang tot wetenschappelijke materie dan al hun voorgangers in vroegere culturen, dit was grotendeels te danken aan de opkomst, snelle groei en het vrije kunsten curriculum van de middeleeuwse universiteiten… Als de middeleeuwse kerk de wetenschap had willen ontmoedigen of onderdrukken [zoals ze zeggen] hebben ze echt wel een kolossale fout gemaakt om de universiteit te tolereren, om nog maar te zwijgen over het rechtstreekse ondersteunen ervan.”[60]

Michael H. Shank

“[T]he Roman Catholic Church gave more financial aid and social support to the study of astronomy for over six centuries, from the recovery of ancient learning during the late Middle Ages into the Enlightenment, than any other, and, probably, all other, institutions.”[How the Catholic Church built western civilization, p.113]

John L. Heilbron

Fr. Robert Barron verklaart de verschillen, samenwerking en complementariteit tussen geloof en rede vanuit de Katholieke traditie.

Hoe 'duister' de middeleeuwen wel waren legt Anthony Esolen uit:

5. De Rooms katholieke Kerk heeft toch wetenschappers op de brandstapel gezet, zoals Galileo?

"de kerk [heeft] in tegenstelling tot wat men algemeen aanneemt, nooit het idee gesteund dat de aarde plat is, nooit anatomisch onderzoek op mensen verboden en zeker nooit iemand vanwege wetenschappelijke ideeën op de brandstapel gezet. De beroemdste ‘botsing’ tussen wetenschap en godsdienst was het proces tegen Galileo Galilei (1564-1642) in 1633. De wetenschapshistorici zijn er nu van overtuigd dat dit proces evenveel met politiek en het ego van de paus als met wetenschap te maken had.”[61]

James Hannam

“Galileo’s problemen ontstonden niet omdat hij de Copernicaanse visie bepleite – hij had dit jarenlang gedaan met medeweten en goedkeuring van de Kerk en zelfs met de warme aanmoediging van Paus Urbanus VIII en verschillende andere clerici. Maar omdat hij er onbesuisd op aan bleef dringen, [deze visie] als meer dan hypothese te behandelen, namelijk als zijnde een bewezen feit, wanneer het dit nog niet was op dit moment. Zoals men nu weet waren sommige van Galileo’s argumenten erg zwak. Terwijl het achteraf bleek dat zijn conclusies juist waren, en bij sommige beslissingen van clerici serieuze bedenkingen kunnen geplaatst worden, blijft het feit staan dat het Galileo was, en niet de Kerk, die dogmatisch voorbij het beschikbare bewijsmateriaal ging, en dat zijn populaire imago als heroïsche martelaar voor de wetenschap slechts een klein beetje meer gefundeerd is in de realiteit dan het verhaal van Washington en de kersenboom.”[62]

Edward Feser

“Galileo was convinced that he had the truth. But objectively he had no proof with which to win the allegiance of open-minded men. It is a complete injustice to contend, as some historians do, that no one would listen to his arguments, that he never had a chance. The Jesuit astronomers had confirmed his discoveries; they [waited] eagerly for further proof so that they could abandon Tycho's system and come out solidly in favor of Copernicanism. Many influential churchmen believed that Galileo might be right, but they had to wait for more proof […]

Obviously it is not entirely accurate to picture Galileo as an innocent victim of the world's prejudice and ignorance […] Part of the blame for the events which follow must be traced to Galileo himself. He refused the compromise, then entered the debate without sufficient proof and on the theologians' home grounds.”[How the Catholic Church built western civilization, p.71]

Jerome Langford

"The Church at the time of Galileo kept much more closely to reason than did Galileo himself, and she took into consideration the ethical and social consequences of Galileo's teaching too. Her verdict against Galileo was rational and just, and the revision of this verdict can be justified only on the grounds of what is politically opportune."[Bron]

Cardinal Ratzinger

Een systematische weerlegging van de popcultuur versie van het Galileo proces door Michael Voris:

'De Katholieke Kerk die zich tegen het moderne anatomisch onderzoek zou hebben gekeerd.', is ook een mythe.

“Kort na Vesalius' overlijden deden er geruchten de ronde dat hij na een conflict met de Spaanse inquisitie op pelgrimstocht was gestuurd, en dit werd later als nog een bewijs gebruikt om de katholieke kerk als tegenstander van anatomisch onderzoek af te schilderen. In feite bestaat er helemaal geen bewijs dat de inquisitie betrokken was bij Vesalius' wens Spanje te verlaten. Hij was immers een zeer vroom man, die zijn levenswerk beschouwde als een manier om God te verheerlijken. Vesalius heeft van geen enkele godsdienstige vervolging te lijden gehad.”

James Hannam [Gods Filosofen, p.282]

“In Renaissance Italy, the Popes were often patrons of the study of anatomy and Catholic artists such as Michelangelo advanced knowledge of the field through such studies as sketching cadavers to improve his portraits of the crucifixion.”

Wikipedia

6. Is God geen gat in onze kennis die de wetenschap ooit zal opvullen?

William Lane Craig legt uit waarom er in een deductief argument geen sprake is van een `god van de gaten´.

“In elk debat over wetenschap en religie zal iemand vroeg of laat de vraag naar de ‘God van de gaten’ stellen. Dit is het idee dat het invoeren van God, een bewijs is van intellectuele luiheid. We kunnen iets niet wetenschappelijk uitleggen en dus introduceren wij 'God' om onze onwetendheid af te dekken. Op dit punt is het belangrijk erop te wijzen dat Henry Ford niet te vinden is in de gaten van onze kennis over de werking van verbrandingsmotoren. Meer bepaald, kan men hem in geen enkele verklaring over de mechanismes van de auto aantreffen. Henry Ford is geen mechanisme. Hij is niemand minder dan de agent, die verantwoordelijk is voor het bestaan van het mechanisme. Zo is het met God ook.”[63]

John C. Lennox

"Atheists often suppose that to hold that God is the ultimate cause of things is to assert a lame “god of the gaps” hypothesis subject to overthrow by future scientific discoveries. Or they think that it is, even worse, a sheer appeal to faith understood as the will to believe without evidence. Understandably, they wonder why belief in Zeus or Quetzalcoatl couldn’t be equally “justified” by faith, or why one of these pagan deities would be any less plausible a “god of the gaps.” But the main arguments for classical theism are precisely the opposite of “god of the gaps” arguments; and far from resting on an irrational faith commitment, the very content of classical theism is inextricably tied to a commitment to the rational intelligibility of the world.

The explanations of common sense and empirical science explicitly or implicitly presuppose a world of changing things, of causal relationships, of complex entities whose parts require composition by something outside them. When the classical theist says that God is pure actuality, subsistent being itself, and absolutely simple, what he is saying is precisely that none of the explanations of common sense or science could in principle count as genuine explanations at all unless there is a cause of the world that is like this. In particular, change -- the actualization of potential -- would not be possible unless there is something that is pure actuality and thus can impart the power to actualize to other things without having to derive it from anything else. Things could not exist even for an instant unless there were something which, as subsistent being itself, could cause their existence without having to be caused itself. Composite things could not exist unless there were a source of reality which, being absolutely simple, did not have to be composed itself.

In short, the explanatory resources of common sense and of science are intelligible in principle only within the context of a classical theist metaphysics. That -- and not some arbitrary faith commitment -- is why classical theism will not be overthrown by science. It is rationally and metaphysically more fundamental than science, not less fundamental. For its rational foundations are to be found, not in the gaps in current science but in the necessary preconditions of any possible science. That, at any rate, is what the classical theist argues, and he does indeed argue for his claims rather than merely assert them.

By contrast, it is hard to see how the deities of the heathen pantheons could be argued for in anything other than a “god of the gaps” manner. Why suppose that Thor exists (say) unless this were somehow the “best explanation” among others of lightning phenomena, or of certain apparitions people in northern Europe have had? Precisely because these entities would be metaphysically less than ultimate, no appeal either to the ultimate explanation of the world or to the necessary presuppositions of the very practice of explanation could be used to argue for their existence (as such an appeal can be deployed in arguing for the existence of the God of classical theism). And any view of the God of the Bible that would make Him metaphysically less ultimate than the classical theist conception of God would, similarly, reduce Him to the sort of thing for which “god of the gaps” arguments might seem the best we can do.
Once again, atheists are right to object to the arbitrariness they see in lame arguments of this sort. But once again, these objections are irrelevant to classical theism."[64]

Edward Feser

Trent Horn legt uit waarom de wetenschap per definitie nooit de bovennatuurlijke werkelijkheid zal kunnen onderzoeken en waarom atheïsten moeten opletten dat ze ook geen 'wetenschap-van-de-gaten' drogredenering maken.

“Het God-van-de-gaten bezwaar lijkt … in een gelijkaardige ‘wetenschap-van-de-gaten’ drogredenering te vervallen, die veronderstelt, dat elke vraag over alles, kan beantwoord worden met: ‘De wetenschap weet het of zal het ooit wel kunnen verklaren.’ Dit lijkt theïstische verklaringen vanaf het begin gewoon uit te sluiten. Veel atheïsten zeggen bijvoorbeeld dat ze zullen geloven dat God bestaat, als een christen een controleerbaar wonder in het openbaar zou kunnen verrichten, of als God zou verschijnen aan alle mensen op aarde op hetzelfde moment.

Aangezien de wetenschap beperkt is tot het geven van verklaringen over de natuurlijke wereld, kan ze geen enkel antwoord geven op beweringen die de natuurlijke wereld overstijgen. Als er een bovennatuurlijke werkelijkheid bestaat, dan ligt deze buiten het domein van de wetenschap. Als bovennatuurlijke bewijzen voor God altijd onder tafel gegooid woden op die wijze, dan is er ook geen bewijs dat het atheïsme kan falsifiëren, en dan zou het atheïsme zogenaamd even onbewijsbaar zijn als de religieuze overtuigingen die het wil bekritiseren.”[65]

Trent Horn

Staan de Godsbewijzen niet in conflict met de wetenschap?

"Rationele godsargumenten conflicteren niet met wetenschap. Sterker nog, ze maken juist veelvuldig gebruik van de resultaten van wetenschappelijk onderzoek. Een bekend voorbeeld hiervan zijn de ontwikkelingen in de kosmologie, zoals de vorige eeuw ontwikkelde Big Bang theorie en het hedendaagse inzicht dat alle courante alternatieven ervoor eveneens impliceren dat de kosmos een absoluut begin heeft gehad. Daarnaast is ook de ontdekking van de fine-tuning van de natuurconstanten en begincondities van de kosmos een wetenschappelijk resultaat dat wordt gebruikt door Godsargumenten. Moderne ontwikkelingen in de logica, vooral op het gebied van de modale logica, zijn eveneens aangewend om tot sterk verbeterde versies van godsargumenten te komen. De suggestie dat godsargumenten in strijd zouden zijn met de wetenschap is dan ook een mythe."[66]

Emanuel Rutten

7. Sluit de evolutietheorie God niet uit?

“Het idee dat God en biologische evolutie elkaar uitsluiten, impliceert in de eerste plaats dat God en evolutie tot dezelfde categorie van verklaring behoren. Maar dit is duidelijk verkeerd. Een categorie fout wordt begaan. Evolutie is een biologisch mechanisme. De mensen die in God geloven beschouwen Hem als een persoonlijke agent die onder andere, ontwerpen en mechanismes creëert. Het begrijpen van het mechanisme waardoor een Ford werkt is op zich geen argument om de heer Ford voor onbestaand te verklaren . Het bestaan van een mechanisme (evolutie) is op zichzelf geen argument voor het niet-bestaan van een agent die het mechanisme ontworpen heeft.”[67]

John C. Lennox

“Of de helft van mijn collega’s is ongelofelijk dom, of de Darwinistische wetenschap is volledig verenigbaar met conventionele godsdienstige overtuigingen… en even verenigbaar met atheïsme.”[68]

Stephen Jay Gould

William Lane Craig toont aan, in zijn debat met Christopher Hitchens, hoe irrelevant de evolutietheorie-als-wetenschappelijk-model is, voor het bestaan van God en de waarheid van het christelijk theïsme.

Wat niet wegneemt dat de `algemeen aanvaarde´ evolutietheorie (gemeenschappelijke afstamming of macro-evolutie) wetenschappelijk gezien heel erg omstreden blijft. Er is natuurlijk een portie moed nodig om het label 'creationist', en de daaraan verbonden sociale stigmatisering en discriminatie naast je neer te leggen en onbevooroordeeld de thematiek te onderzoeken. Voor heel wat atheïsten is dit in vraag stellen al een vorm van heiligschennis, wat vaak woedende reacties oplevert, dit omdat (een materialistische interpretatie van) de evolutietheorie een centraal dogma is van hun religie:

“Evolutie wordt gepromoot door haar aanhangers als meer dan een gewone wetenschap. Evolutie wordt verspreid als ideologie, een seculiere religie – een kant-en-klaar alternatief voor het christendom, met betekenis en moraliteit. Ik ben zelf een vurig evolutionist en een ex-christen, maar ik moet toegeven dat voor deze ene aanklacht, en Mr [sic] Gish is slechts één van velen die ze maken, de literalisten het volledig juist hebben. Evolutie is een religie. Dit was waar voor evolutie in het begin, en is waar voor evolutie de dag van vandaag. … Evolutie is ontstaan als een soort van seculiere ideologie een kant-en-klaar alternatief voor het Christendom.” [69]

Michael Ruse

“[T]he fundamental concept of evolution is clearly a manifestation of a metaphysical—not a scientific—worldview and, just as with any other religion, the facts must continually be interpreted and adjusted to fit with this belief…. [TalkOrigins] is a propaganda machine for philosophical naturalism using the more acceptable and palatable cover of methodological naturalism. [The theory of evolution] is nothing but the scientific operational model to support this metaphysical position.”[Bron]

Jorge A. Fernandez

Vooral de onsubtiliteit en het bedroevende niveau van argumentatie waarmee de evolutietheorie gepushed wordt (lees: door onze strot geramd wordt), maakt heel wat mensen terecht sceptisch.

"Evolution is not simply a matter of the evolution of humans and of populations. Denying it could have serious consequences for the development of our societies. Advances in medical research, aiming at combating infectious diseases such as Aids, are impossible if every principle of evolution is denied. One cannot be fully aware of the risks involved in the significant decline in biodiversity and climate change if the mechanisms of evolution are not understood."

Resolution 1580 The dangers of creationism in education

Zie onderstaande boeken voor een weerlegging van de evolutietheorie:

Falsificatie in tegenstelling tot verificatie, is de manier waarop het wetenschappelijke gehalte van een theorie zou moeten onderzocht worden, om het te onderscheiden van onweerlegbare pseudowetenschap. In plaats van deze denkwijze op de evolutietheorie toe te passen, gebruikt men alles wat tegen de theorie spreekt, als bewijs voor de theorie en probeert men de gaten te vullen met ongefundeerde just-so stories, voetnoot bluffen, en soms als echt niets anders werkt, extreme retoriek.

“[E]r zijn talloze weerleggingen van Darwins hypotheses. De evolutionistische gemeenschap blijkt echter nog steeds het volste vertrouwen in het darwinisme te hebben en legt de falsifiërende waarnemingen gewoon naast zich neer. Waarnemingen zoals de onherleidbare complexiteit van biologische structuren waar Michael Behe over schreef. Of de explosie waarmee nieuwe, volledige gedifferentieerde organismen verschenen tijdens het Cambrium, staan haaks op Darwins geleidelijke ontwikkeling. Het zijn in principe de falsifiërende waarnemingen die Darwins ideeën weerleggen.”

“Zulke waarnemingen doen eerder denken aan plotseling optredende of catastrofale gebeurtenissen, dan aan het graduele proces waarop Darwinisten hun hoop hebben gevestigd. In plaats van de tekortkomingen toe te geven, worden onwaarschijnlijke scenario's gepresenteerd waarmee ze dit soort falsifiërende observaties alsnog in het hopeloze darwinistische raamwerk persen..."

“Hoe kunnen we een hypothese weerleggen die postuleert dat de overeenkomsten die we tussen de soorten waarnemen het gevolg zijn van een afstamming van dezelfde gemeenschappelijke voorouder, terwijl de unieke kenmerken die we tussen de soorten waarnemen - en in feite het gemeenschappelijke voorouderverhaal zouden ontkrachten - het resultaat zijn van modificaties (wijzigingen)? Alle observaties ondersteunen dan de hypothese: gemeenschappelijke afstamming met modificaties verklaart zowel de gemeenschappelijke als de unieke structuren van de soorten. Ik kan geen experiment of waarneming verzinnen, die Darwins slogan gemeenschappelijke afstamming met modificaties zou kunnen weerleggen. Gemeenschappelijke afstamming plus modificaties klopt altijd!"

Peter Borger [Terug naar de oorsprong, p.26]

Ook het 'fossiele bewijs' bewijst een heel ander verhaal dan dat de darwinisten ons willen doen geloven:

“Soorten maken hun opgang op het levenstoneel, spelen hun rol gedurende miljoenen jaren. En verdwijnen dan achter de coulissen om door nieuwe soorten te worden vervangen. Het feit dat deze opmerkelijke eigenschap van het fossielenverslag zich laat vertalen naar de genetica, maakt Darwins graduele evolutie zeer onwaarschijnlijk. Darwinisten zullen hiertegen inbrengen dat de overgangsvormen die men verwachtte wel degelijk zijn gevonden. Denk maar eens aan de Archaeopteryx. Dit gevederde organisme wordt vaak gepresenteerd als de schakel tussen vogels en dinosauriers. En inderdaad, het beest heeft een aantal kenmerken die voor deze visie zouden kunnen pleiten. De zeven Archaeopteryx-fossielen die aan de wetenschap bekend zijn, zijn echter allemaal onmiskenbaar Archaeopteryx. Als evolutie een geleidelijk proces is, zoals de Darwinisten beweren, waarom werden er dan alleen maar Archaeopteryx-fossielen gemeld? Waarom zijn er geen overgangsfossielen gevonden die ook de andere tussenstadia documenteren?

De zeven opgegraven Archaeopteryx-fossielen zijn een random sample, een steekproef. Uit duizenden en duizenden, zo niet miljoenen, Archaeopteryxen die gedurende miljoenen jaren moeten hebben geleefd. Deze steekproef bewijst de stasis van Archaeopteryx. En dat bewijst dat evolutie niet een geleidelijk proces is. Iedere objectieve waamemer moet erkennen dat de hiaten in het fossielenverslag echt zijn. Darwin betoogde honderdvijftig jaar geleden dat zulke hiaten verwacht mochten worden. Omdat het fossielenverslag zo onvolledig was. Later, als er meer fossielen zouden zijn gevonden, zouden deze hiaten vanzelf verdwijnen. Maar sinds Darwin zijn boek publiceerde, is er vrijwel geen hiaat naar tevredenheid opgevuld. Het fossielenverslag typeert zich nog steeds door het ontbreken van alle belangrijke overgangsvormen. In de wereld van Darwin kunnen soorten helemaal niet stabiel zijn. Organismen zijn altijd en eeuwig onderweg naar iets anders. Het feit wil echter dat we wel degelijk kunnen spreken van een plotseling verschijnen van nieuwe soorten. Ze worden altijd volledig gedifferentieerd aangetroffen. Gescheiden van de bovenliggende soorten door het ontbreken van tussenvormen. Zodra een nieuwe soort eenmaal in het fossielenverslag verschijnt, dan ondergaat het daarna ook geen noemenswaardige veranderingen meer. En dat is echt iets heel anders dan Darwins model voorspelt.”

Peter Borger [Terug naar de oorsprong, p.164-165]

En de consensus dan? De consensus van de wetenschappers zegt toch dat de evolutietheorie een onbetwistbaar feit is?
De onuitgesproken boodschap is hier, wanneer ze uitgesproken wordt, een oproep om toch maar zo snel mogelijk de eigen kritische faculteiten toe te vertrouwen aan de slimme mensen in witte labo-jas, want zij weten het toch allemaal veel beter dan wij. Dit argument is het argument van de politicus of ideoloog, het wijst op een verachting voor de waarheid en voor de echte wetenschap, die juist een zoektocht is naar de waarheid d.m.v. de empirie. Een groeiend aantal wetenschappers is het trouwens helemaal niet eens met het Darwinisme.

“It begins with [an] appeal to authority. This is a common evolutionary argument, but the fact that a majority of scientists accept an idea means very little. Certainly expert opinion is an important factor and needs to be considered, but the reasons for that consensus also need to be understood. The history of science is full of examples of new ideas that accurately described and explained natural phenomena, yet were summarily rejected by experts. Scientists are people with a range of nonscientific, as well as scientific influences. Social, career, and funding influences are easy to underestimate. There can be tremendous pressures on a scientist that have little to do with the evidence at hand. This certainly is true in evolutionary circles, where the pressure to conform is intense.”[Bron]

Cornelius Hunter

“I want to pause here and talk about this notion of consensus, and the rise of what has been called consensus science. I regard consensus science as an extremely pernicious development that ought to be stopped cold in its tracks. Historically, the claim of consensus has been the first refuge of scoundrels; it is a way to avoid debate by claiming that the matter is already settled. Whenever you hear the consensus of scientists agrees on something or other, reach for your wallet, because you're being had.

Let's be clear: the work of science has nothing whatever to do with consensus. Consensus is the business of politics. Science, on the contrary, requires only one investigator who happens to be right, which means that he or she has results that are verifiable by reference to the real world. In science consensus is irrelevant. What is relevant is reproducible results. The greatest scientists in history are great precisely because they broke with the consensus.

There is no such thing as consensus science. If it's consensus, it isn't science. If it's science, it isn't consensus. Period.”[Bron]

Michael Crichton

"Er bestaat geen mening, hoe absurd ook, die de mensen niet gemakkelijk tot de hunne maken, zodra het gelukt is, hen te overtuigen, dat die algemeen aanvaard is."[70]

Arthur Schopenhauer

Voor de thomist echter, is de discussie "evolutietheorie vs intelligent design" een overbodige aangelegenheid, omdat teleologie intrinsiek is aan de natuur en rein filosofisch het bestaan van de ziel bewezen kan worden. Hiertegenover staat de werkwijze van andere theïsten die het bestaan van de ziel uit empirisch feiten proberen af te leiden. Zover hoeft men echter niet te gaan, dat wil zeggen, je hoeft geen filosofisch bewijs, nog het het laatste hersenonderzoek te kennen om volledig gerechtvaardigd aan het bestaan van je eigen ziel te geloven. Het bestaan van je ziel is namelijk een triviale waarheid, in de zin dat iedereen ze kent. Het bestaan van de ziel kan je slechts ontkennen door moedwillig je eigen rationaliteit en vrije wil te ontkennen, en wie is daartoe in staat?

“[A]ls we ons realiseren dat we rationele dieren zijn, dan vormt het laatste hersenonderzoek geen echt probleem … Als we inderdaad rationele dieren zijn, zouden we verwachten dat ons denken afhankelijk is van onze dierlijke natuur … op dezelfde manier als dat onze rationele wil voor haar uitvoering afhangt van onze handen, benen, ogen en oren. Als ons denken niet zou afhangen van onze hersenen, dan zouden we waarlijk engelen zijn, die gevangen zitten in een dierlijk omhulsel.”

“Mijn dagdagelijkse ervaring ondermijnt beide extreme posities, en zet me stevig vast in de stoel van het gezonde verstand. Ik ben net zo min een gnostische engel die geen nood heeft aan hersenen of lichaam om te denken, als dat ik een licht verheven aap ben voor wie het denken slechts een ingewikkelde vorm van zintuigelijke waarneming is. Ik ben, om in herhaling te vallen een rationeel dier, een essentiële eenheid van een immateriële ziel en een materieel lichaam. Als we ons proberen vast te klampen aan één van beide extremen, en deze gulden middenweg veronachtzamen, dan worden we gedwongen wat we echt weten en ervaren.”

“In het kort… we zijn inderdaad dieren en ons denken hangt af van ons brein zelfs als het dit overstijgt. Zo’n ‘ontdekking’ is gelijklopend aan het oude argument dat alle menselijke kennis begint met zintuigelijke waarneming. Maar, op dezelfde manier dat je kennis gaat vernietigen als je kennis reduceert tot zintuigelijke waarneming, zo ga je de ziel met al haar capaciteiten vernietigen, als je eenvoudigweg ‘de ziel’ vervangt door ‘het brein’.”[71]

Benjamin Wiker

Zelfs als men de klassieke metafysica verwerpt, is het concept van toevallige mutaties en doelloze evolutie zoals ze vandaag de dag wordt gepredikt, niet wetenschappelijk maar ideologisch.

“Als mutatie of variatie ‘toevallig’ heet, dan wil dat alleen maar zeggen dat er geen correlatie bestaat tussen de productie van nieuwe genotypen en de adaptieve behoeften van een organisme in een bepaalde omgeving.”

Ernst Mayer [Alvin Plantinga, Het echte conflict, p.24]

“The scientist is not, despite the impression given by popularizers on both sides of the divide, making the presumptuous philosophical claim that biological mutations occur by chance and, hence, that the evolutionary process is undirected or purposeless. Rather he means that mutations do not occur for the benefit of the host organism. If we take “random” to mean “irrespective of usefulness to the organism,” then randomness is not incompatible with direction or purpose. For example, suppose that God in His providence causes a mutation to occur in an organism, not for the benefit of the organism, but for some other reason (say, because it will produce easy prey for other organisms that He wants to flourish or even because it will eventually produce a fossil that I will someday find, which stimulates my interest in palaeontology, so that I embark upon the career God had in mind for me). In such a case, the mutation is both purposeful and random.”[Bron]

William Lane Craig

De RKK neemt door haar Aristoteliaans-Thomistische metafysica, ten aanzien van de evolutietheorie, een interessant standpunt in:

“Het is belangrijk om te benadrukken dat de reikwijdte van mogelijke visies die consistent zijn met de Katholieke leer en de A-T-metafysica zeer wijd is, maar ook niet ongelimiteerd. Sommige traditionalistische katholieken menen dat de bereidwilligheid van het Magisterium en van hedendaagse thomisten om open te staan voor evolutionaire verklaringen een nieuwigheid is van na het 2de Vaticaanse Concilie. Dat is gewoonweg niet het geval. Vele andere katholieken menen dat Paus Johannes Paulus II het groene licht heeft gegeven aan katholieken om gelijk welke uitspraken van hedendaagse biologen over evolutie te aanvaarden. Dat is ook niet het geval. De katholieke positie en de thomistische positie is de middenweg … Het staat een redelijk grote reikwijdte voor debat toe, over welke evolutionaire verklaringen mogelijk zijn en plausibel zijn; maar het wijst ook principieel een naturalistisch begrip van evolutie af.”[72]

Edward Feser

Paus Pius XII in zijn encycliek Humani Generis:

"[H]et kerkelijk leergezag [verzet] zich er niet tegen, dat de leer van het "evolutionisme" overeenkomstig de tegenwoordige stand van de menselijke wetenschappen en de theologie door voor- en tegenstanders onder de vakmensen nader wordt bestudeerd en bediscussieerd; wij bedoelen de evolutieleer, in zover zij het ontstaan van het menselijk lichaam uit reeds bestaande en levende stof nagaat, want het katholiek geloof verplicht ons te houden, dat de zielen onmiddellijk door God geschapen worden. Deze studie moet dan zo geschieden, dat de bewijzen voor beide meningen, namelijk van voor- en tegenstanders, met de vereiste ernst, kalmte en gematigdheid worden gewikt en gewogen; onder voorwaarde tevens, dat allen bereid zijn, zich te onderwerpen aan het oordeel van de Kerk, want zij heeft van Christus de taak gekregen, de heilige Schrift met bindend gezag te verklaren en de dogma's van het geloof te beschermen.

Sommigen echter durven de grenzen van deze vrijheid van discussie te overschrijden; zij doen namelijk, alsof door de tot nu toe gevonden gegevens en de daarvan uitgaande redeneringen reeds als volkomen zeker zou zijn bewezen, dat het menselijk lichaam uit reeds bestaande en levende stof is ontstaan. Bovendien doen zij het voorkomen, alsof er in de bronnen van de openbaring niets zou te vinden zijn, dat in deze kwestie de grootste gematigdheid en voorzichtigheid eist."[73]

"Sommigen ... willen het zogenaamde evolutiesysteem, dat nog niet eens voor de natuurwetenschappen afdoend is bewezen, maar dat zij zonder oordeel en reserve aanvaarden, uitstrekken tot de oorsprong van alle dingen, en zij onderschrijven zonder nadenken de monistische en pantheïstische hypothese, dat het heelal een voortdurende evolutie ondergaat. Deze hypothese wordt door de aanhangers van het communisme graag gebruikt om hun "dialectisch materialisme" met meer succes te verdedigen en te propageren en elk idee van God bij de mensen te vernietigen."[74]

Pius XII

Paus Johannes Paulus II in zijn brief aan de leden van de Pauselijke Academie voor Wetenschappen:

"In zijn Encycliek Humani Generis
(1950), had mijn voorganger Pius XII al bevestigd dat er geen tegenstelling was tussen de evolutie en de geloofsleer over de mens en zijn roeping, mits bepaalde vaste punten niet uit het oog verloren zouden worden…

Vandaag de dag, bijna een halve eeuw na de verschijning van de encycliek, leiden nieuwe gegevens ertoe, om in de evolutietheorie meer dan een hypothese te zien. Het is inderdaad opmerkelijk dat deze theorie zich geleidelijk aan heeft opgelegd aan het denken van de onderzoekers, ten gevolge van een reeks ontdekkingen in diverse wetenschappelijke disciplines. De overeenkomst - die gezocht noch uitgelokt is - van de resultaten van onderzoekingen, die onafhankelijk van elkaar zijn uitgevoerd, vormt op zich al een veelbetekenend argument ten gunste van deze theorie.…

De theorie bewijst haar waarde in de mate waarin zij voor verificatie vatbaar is. Zij wordt voortdurend op het niveau van de feiten beoordeeld. Daar waar zij niet langer meer door de feiten bewezen wordt, toont zij haar beperkingen en haar ontoereikendheid. Zij moet dan worden herijkt. Bovendien ontleent de uitwerking van een theorie als die van de evolutie bepaalde concepten aan de natuurfilosofie, hoewel zij gehoorzaamt aan de eis van verwantschap met de gegevens van de observatie.

En eerlijk gezegd, kan men beter van evolutietheorieën spreken, dan van de evolutietheorie. Deze veelheid hangt aan de ene kant af van de verscheidenheid aan verklaringen die met betrekking tot het mechanisme van de evolutie geopperd zijn, en aan de andere kant van de diverse filosofieën waarnaar verwezen wordt. Zo bestaan er materialistische en reductionistische versies, en spiritualistische versies. Het oordeel hierover behoort tot de eigen competentie van de filosofie, en daarnaast, dat van de theologie."[75]

Johannes Paulus II

De uitspraak van Johannes Paulus II is geen toegeving aan het modernisme, maar volledig gefundeerd in het thomisme:

“Sommige traditionalisten en theologische liberalen menen de uitspraak van Johannes Paulus II te moeten duiden als een nieuwe toegeving aan het modernisme, dit is echter helemaal niet het geval. De bemerking dat evolutie ‘meer is dan een hypothese’ wijst op meer vertrouwen in de theorie dan Pius XII had. Het oordeel zowel van Pius XII als van Johannes Paulus II hierover zijn prudentiële oordelen over het gewicht van het empirisch bewijs. Principieel is er geen verschil tussen hen. Beide pausen bevestigen dat het menselijk lichaam zou kunnen ontstaan zijn door evolutie, beiden bevestigen dat de menselijke ziel niet zo ontstaan is, en beiden weigeren de metafysische interpretatie voor evolutie die de naturalist erop na houdt. Johannes Paulus II is zeer duidelijk in dit laatste punt. Zoals je het zou verwachten van een thomist dringt hij er terecht op aan dat evolutionaire verklaringen nooit zuiver empirisch zijn maar allemaal verschillende metafysische standpunten vooronderstellen.” [76]

Edward Feser

Om een lang verhaal kort te maken, de positie van het theïstisch evolutionisme, zoals deze wordt gepropageerd door Francis Collins en zijn BioLogos vereniging is in se onkatholiek. Het handelt zich hier om een Trojaans paard, met de bedoeling om de Katholieke doctrine beetje bij beetje onderuit te halen. (Gauger, Axe, Luskin, Science and Human Origins, p.9-10) De uitspraak van Johannes Paulus II in zijn brief aan de leden van de Pauselijke Academie voor Wetenschappen is een persoonlijke opinie die geen enkele waarde heeft op het gebied van de geloofsleer, net zomin als het favoriete merk van tandpasta dat de paus gebruikt. De vraag is en blijft wat er wordt bedoelt met evolutie. Zo lang deze term niet duidelijk gedefinieerd wordt, kan ze onmogelijk in directe tegenspraak met de katholieke geloofsleer zijn.

“[God] immediately from the beginning of time fashioned each creature out of nothing, spiritual and corporeal, namely, angelic and mundane; and then the human creation, common as it were, composed of both spirit and body.” (Denz. 1783)
"If anyone does not confess that the world and all things which are contained in it, both spiritual and material, as regards their whole substance, have been produced by God from nothing, let him be anathema." (Denz. 1805).[Bron]

Eerste Vaticaans Concilie

De RKK verzet zich dus niet tegen een uitvoerig debat over evolutie (Pius XII). De natuurlijke openbaring kan namelijk per definitie niet de bovennatuurlijke openbaring tegenspreken, omdat beiden in God hun oorsprong vinden. En dat is ook wat we waarnemen. We vinden zelfs na een onophoudelijk bombardement van evolutiepropaganda en intimidatie over decennia heen, met de bedoeling natuurlijk om het christelijk mensbeeld en de christelijke moraal te veranderen, nog altijd heel wat wetenschappers die de moed hebben om zich tegen het evolutionisme te verzetten.

8. Maar in de Bijbel staat toch dat God alles in 6 maal 24 uur heeft geschapen?

“Historisch gezien is het interessant om aan te merken dat veel van de kerkvaders en de rabbijnen door de geschiedenis heen, Genesis 1 niet zagen als verwijzend naar letterlijke dagen van 24 uur. Mensen als Augustinus en Origenes en Justinus de Martelaar en anderen van de kerkvaders zagen deze dagen niet als periodes van 24 uur. Er is altijd onder de kerkvaders en onder de Joodse rabbijnen, een interpretatieruimte geweest, een erkenning van alternatieve interpretaties. Sommige kerkvaders en rabbijnen namen deze passage letterlijk, maar anderen namen deze passage figuurlijk. Het geloof dat de wereld werd geschapen in zes letterlijke dagen van 24 uur, is nooit een toetssteen van orthodoxie geweest. Dus hoewel de letterlijke interpretatie een mogelijkheid is voor christenen vandaag, denk ik niet dat het de enige is. Er zijn andere interpretaties die ook legitiem zijn.”[77]

William Lane Craig

Etymologisch gezien, is dit helemaal niet zo vreemd, het woord -yom- (dag) in het Hebreeuws heeft namelijk verschillende betekenissen.

Fr. Robert Barron legt uit waarom we het boek genesis op een andere manier moeten lezen dan een peer-reviewed wetenschappelijk traktaat.

Zie ook: `Seven Days That Divide The World´ van John Lennox en een bespreking van InspiringPhilisophy.